Janet Goedendorp

‘Plu 432 was de krentenbol.’

Marianne Weeda-Voskamp ging op pad en interviewde 9 van onze vaste klanten en 4 collega's. Hieronder lees je het interview met Janet Goedendorp, Verkoopster bij Meesterbakker Voskamp.

Begin 1981 was er een vacature in de winkel. Destijds werkte Ellen de Keizer bij ons als verkoopster en zij had aan mevrouw Voskamp laten weten dat zij wel iemand wist die werk zocht. Dit betrof Janet Goedendorp. Toen Janet op een woensdag de winkel binnenkwam om boodschappen te doen, werd zij aangesproken met de vraag of ze ‘even achter wilde komen’. In een kort gesprek werd Janet gevraagd of ze in de winkel wilde komen werken. Janet had daar wel oren naar. Ze kon de volgende dag beginnen. “Maar”, zei Janet, “ik moet morgen naar de tandarts.” “Dan kom je daarna”, was de reactie van mevrouw Voskamp. En zo geschiedde. Janets ogen twinkelen als ze terugdenkt aan die tijd. Alles was anders. De bakkerij was direct achter de winkel. Er hoefden geen bestellijsten te worden gemaakt. De bakkers bepaalden ’s nachts wat er gemaakt werd en het brood ging vanuit de oven direct het broodrek op. Het laatste brood kwam de oven uit als de winkel al open was. Soms was het nodig om nog brood bij te maken. Dat brood kwam dan pas in de middag uit de oven. Er was al wel een snijmachine in de winkel, maar het meeste brood ging ongesneden met de klant mee, verpakt in een stuk papier. Janet herinnert zich ook dat er klanten waren die dagelijks brood kwamen halen. Wat deze klanten meenamen werd op een briefje geschreven dat aan de muur hing bij de telefoon en één keer per week werd er door de klant betaald. Al gauw kwam er een ‘moderne’ kassa met zogenaamde plu-nummers. “Plu 432 was de krentenbol”, weet Janet nog.

Nog zo’n modern snufje uit die tijd was de digitale weegschaal. Deze weegschaal berekende ook de prijs van het gewogen artikel. Ook kwamen er nog vertegenwoordigers in de winkel. Zij kwamen beschuit, snoep en chocola verkopen. Klanten die Janet nooit zal vergeten zijn onder andere de dames Mak. Zij runden vele jaren een groentewinkel in de Voorstraat. De twee zussen kwamen vaak in de winkel. De oudste zus, Annetje, hield erg van chocola. Droste kattentongen en korenaren waren favoriet. En zo waren ook de dames Van de Berg trouwe Voskamp-klanten. Als jonge verkoopster deed Janet erg haar best om de klanten bij de naam te noemen. Maar bij een van de dames Van de Berg ging Janet in de fout… Ze verwelkomde mevrouw Van de Berg met een vrolijk: “Goedemorgen mevrouw Koekenbakker…” Toen Janet begreep wat er fout ging, kreeg ze het schaamrood op haar kaken.

Ook hebben we gesproken over allerlei producten van toen en nu. Het VTR (Volkoren Tarwe Rogge) is nu niet meer in het assortiment. “Ik weet nog waar het lag op het broodrek”, zegt Janet. “Deens lux en milano’s mogen wel weer in het assortiment; die waren zóóóóó lekker.” Na jaren in de Voorstraat te hebben gewerkt kwam er een nieuwe uitdaging voor Janet. Ze ging werken in de winkel in de Struijtse Hoeck in Hellevoetsluis. Na de geboorte van haar eerste zoon ging ze het team in Rozenburg versterken en na een korte periode in de Nieuwstraat ging Janet in 2006 ‘tijdelijk’ naar Hoogvliet. Maar Hoogvliet en Janet bleken een goede match en ze werkt er tot op de dag van vandaag.

Janet geniet erg van het contact met de klanten en collega’s. En ze vindt het werk gevarieerder geworden. Er wordt zelf afgebakken in de winkel en de bestellingen moeten ingebracht worden op de computer. Vooral administratief is er in de loop der jaren veel werk bijgekomen. Aan het eind van het gesprek nemen we afscheid en zegt ze op de valreep: “Oh ja, de feesten waren altijd erg leuk, zoals toen met Frans Bauer. Ik wist niet dat dat zo’n goede entertainer was.”